Yolculuk başladı Afyon garından
Gönlüm hep ağlıyor ahu zarından
Ümidim kalmadı daha yarından
Gurbet trenleri götürür beni
Zalim ayrılıklar bitirir beni

Dağları aşarak siren çalıyor
Tren sirenleri aklım alıyor
Gözlerim ufukta öyle dalıyor
Gurbet trenleri götürür beni
Sevgili hasreti bitirir beni

Uzayıp gider de yollar bükülür
Sel olur gözümden yaşlar dökülür
Çaresiz gurbetler böyle çekilir
Gurbet trenleri götürür beni
Şu gurbet yolları bitirir beni

Afyon dağlarına bak karlar yağmış
Tepeler ardından bir güneş doğmuş
Çaresiz yoksulluk bizleri boğmuş
Gurbet trenleri götürür beni
Ümitsiz yaşamak bitirir beni

Tren şu dertlerim zorla çekiyor
Geçtiği yollara çile ekiyor
Çaresizlik benim boynum büküyor
Gurbet trenleri götürür beni
Zor ekmek kavgası bitirir beni

Gidiyor trende yollar uzuyor
Kanıyor yaralar hepten azıyor
Duygusalda böyle halin yazıyor
Gurbet trenleri götürür beni
Dermansız dertlerim bitirir beni
25.02.2020
Duygusal şair
İsmail Gökçe
Denizli