Kalbimin köprülerinde seyrediyorum suretini
Nefesim yörüngen





Biliyorum
Usul usul benli zamanları adımlıyorsun
Kapılar kilitleyip
Kapılar açıyorsun
İçindeki çığlığı
boğazlayan nefesimi arayış bu
Şiirler yazıyor kalbin
Cümlelerinde adım olmayan
Umudun resmini çiziyorum aklına
Bilincini körelten bir hayal olup
nüfus ediyorum kökten uca
Tanrının notlarında kayıtlıyız
Biliyorum
Ey aşk kokan adam
Ömrüme yazılan masallar topluyorsun
çocuklardan
kuşlardan
ve
ellerin duama amin
Denk gelmedik sadece o kadar





Biliyorum bir gün gözlerin gözlerime kilitlendiğinde
Musanın kılıcı bölecek ikiye
acıyı
ve
sevmeyi
Dünya duracak göğsünü yaran nefesinle
Biliyorum
Akılcı akıcı fikirler uğramıyor bu aralar beynime
Gerçeklerimi doldurup siyah bir poşete
Başka bir zaman başka bir gezegene
bırakasım geliyor
Yüzümden çizgileri
Tene sinen hüznü
İçsel çatışmalar için döşenmiş mayını
Mavi bir nehre bırakıp
Kırklanasım var alnından süzülen terde





Dur henüz bitmedi
Diyorum ki
Gökyüzüne uzanıp kuş gagasıyla resimler çizmek
Yeteneksiz olabilirim
Çöp adamlar çizerim
Hayali kahramanlar
Bir kadın bir adam
Sonra
Bir çocuğun renkli kalemlerini çalıp düşlerinden
Aşkı boyardım gözlerine
Gözlerin dedim
Evet gözlerin
Bana açılan dünyanın
temastan yaşamdan ve ölümden uzak gerçeği
Gerçeğim düşümün teni




Ellerimi çizerdim belki avuçlarına
Yüzüme açtığında yüzünü
yumduğunda kaderine sızan akıntı olmak için
Şimdi aklıma geldi
Yok yok
Ben seni beklerken bir masalın uçurumundan sarkan elma olmalıyım
Yarım eksik
Bütünlük tutkusu suyunda gizli bir tat
Hayır hayır vazgeçtim
Aynadaki yansımam
Gözlerimdeki ışık
Yaşama gücümle kalbini örten zar olmalıyım
Sende ben
Bende sen olan tek ruhu pay etmeliyim bize
Biliyorum bir gün mutlaka geleceksin
Alnımda doğum lekesi gibi saklamış Tanrı seni içime
Geleceksin dedim ya
Geleceksin
Avuç içlerimde duyuyorum kokunu
Vakit yakın