Bir zamanlar kalbimde yanardı bir ateş,
Adını andıkça titrerdi içimdeki heves.
Dünyayı bırakıp sana döndüm sessizce,
Her şeyimdin, her nefes, her dilek, her gece.

Adımlarımı attım senin yoluna,
Kırılma diye sessiz kaldım her durumda.
Suskun bir sevdanın yorgun neferi oldum,
Ama ne yazık ki, ben hep yalnız kaldım.

Yıllar geçti, gözlerimdeki ışık söndü,
Her anın bir hatırası içimi delip geçti.
Sana dokunmak bile artık bir yük oldu,
Sevdan, yüreğimde kapanmayan bir yara doğurdu.

Kaç kere sustum, gözyaşlarımı sakladım,
Geceleri sensiz bir dünyada kayboldum.
Ama ne yaptımsa yetmedi sevgine,
Şimdi geriye kalan sadece sessizlik yine.

Artık sevmiyorum seni, inan ki zor oldu,
Ama her bakışın, her sözün bir hançer vurdu.
Kendi yaralarımı sarmak istiyorum artık,
Bu hikaye bitti, yüreğim kalsın yalnızlıkta yattık.

Senin için vazgeçtiğim ben,
Şimdi kendimden de vazgeçmek istemem.
Uzak kal benden, bu yollar bize dar,
Kalbim yoruldu artık, yüreğim yanar.

Her şeyin bir sonu var, işte geldik sona,
Acılarla ördüğün bu sevda
Elbette! Şiire devam ediyorum:


Yıllar boyu taşırım sandım bu sevdayı,
Oysa her adımda ağırlaştı bu rüyayı.
Gözlerim ufka bakar, ama hep ıssız,
Hayalin bile artık yüreğime fazla hırsız.

Bir zamanlar seninle başlardı günüm,
Ama şimdi gecelerime bile vurgunum.
Sana verdiğim sevgiden geriye ne kaldı?
Bir avuç hüzün, biraz da unutulmaz yarın.

Sessiz bir kuyuya düştü haykırışlarım,
Hiçbir yankı geri dönmedi, hep yalnız kaldım.
Seninle var olan dünyam, yok şimdi,
Yıkılan bir şehrin külleriydi sevgi.

Şimdi gözlerimi kapatıp yıldızlara bakıyorum,
Belki de bir mucizeyle yeniden uyanıyorum.
Ama biliyorum, bu vedadır artık sana,
Çünkü kalbimdeki sevdan mezar taşına kazınacak yarına.

Beni affet deme sakın, bunun yeri yok,
Her kelimen, her dokunuş bir başka tok.
Kendimi bulmam için gitmem gerek,
Sensizlikte büyümem, küllerimden doğmam gerek.

Her yara zamanla kapanır, iz bıraksa da,
Her sevda bir gün biter, solgun bir hatırada.
Ama bil ki, seni unuturken bile sevdim,
O sevdadan geriye sadece kendimi devşirdim.

Yüreğimin üstündeki bu ağır yük kalkarken,
Son kez bakıyorum geçmişe, seni düşünürken.
Elveda diyorum içimden, ne çok şey var gitmekte,
Ama en çok da sen, sevdanla birlikte...
RAMAZAN ACAR