İçinde bulunduğum an bana çok şey hatırlattı
Hiç açılmayacak sandığım o kapılar şimdi sonuna kadar açık
Git diyor dört duvar itiyor beni dışarı
Tekrar gelmek istiyorum diyemiyorum
Yüzüm yok ben boğdum duvarları

Aklıma,kalbime,size sorduğum tüm soruların cevabı geldi
Baktırdığım fallardan çıkmaz yolların hepsini yaşıyorum şimdi
Şimdi geçiyor bile
Hiç geçmese?

Nedir diyorum bunca pişmanlık, özlem
Heveslerini arıyorum kaçmışlar da biraz geçmişe
Biraz ileri koşsam biraz da geri yürüsem
Az da olsa gerilermiyim sıkılıp yazmayı bıraktığım günlüğüme
Ben oralarda hala mesleğimi arıyor olmayı çok özledim de

Büyüdüm,
Artık buralarda size çocukluğumu anlatıyor olmayacağım
Bende bir çocuktan çok şey öğrenecek anneliğe büründüm

Büyüdüm
Büyük olan her şeyden anlam çıkaracak nasihatlar tutturdum kendi kendime
Kendime

Gecesinde tekrar küçüldüm
Sisli bir akşamı bir akşama benzetince
Yeniden ağıtlar koptu içimde

Geçmez değilmi bu şairane anlar
Türk kahvesini tökezletip yazıya dökünce

Bir fon müziği dinleyince aklıma esenler kadar
Hicran dolu ağıtlarım var
İçimden geçen ayak sesleri var
Gün ağarıncaya kadar kulaklarımda
Derin nefes alıp verdiğim
Üzerini kapatamadığım çokça hatıra mezarı var

O tozlu parkeler
Buram buram katmanlaşan yıllandıkça kokan o havasız ev
Tezgahı boş görmediğim günler
Yarım çekilmiş perdem
İçim öyle tuhaf
Öyle yaşanmamışlıklarla dolu yaşanmışlıklar gördüm ki bugün
Ne kalemim anlatabilir size
Ne de o kalabalık evi gösterebilirim
Ayaklarımı çekti geçmişe
Fazladan daha çok özledim gençliğimi
Odamı görünce
Şimdiki aklımın hevesleriyle geçmişimde oynamayı isterdim
Belki her şey düzelirdi
Senelerin yerini değiştirince
O beni geleceğe hazırlayan test dolu masam göz kırptı
Sanki biraz öğüt vermekten yaşlanmıştı
Öylece duran kitaplığım çekti beni kendine
Sarılmak istedi hergün görüp şimdi göremeyince
Dolabım çokça eskimiş
Tozlarını her hafta almayınca
Beni göremeyen her şey değişmiş
Cansız eşyalar bile

Siz nasıl oluyor da değişmiyorsunuz
Kötülüğe bulandıkça güç mü buldunuz
Yüzümü saf gördükçe

Çok anımsadım andım ağladım
Odamın boynu bükük perdesini görünce
Kaç gece sabah olmuş bensiz
Kaç uyku eskittik biz
aşka yenik düştükçe