YANDIM YANDIM KÜLDEN ÖLDÜM ÖLDÜM CANBir çocuğu sevdim edası dilde Duygusu köz ciğer bakışı özde Kolları kementten sevdası gözde Bir çocuğu sevdim yürürdü sözde Yandım yandım külden öldüm öldüm can Arşınların yolda özüm kapısız Beklerim zamansız açsan kilitsiz Kime yazıyorsan harf harf çizgisiz Dökülür sayfama adı gönülsüz Yandım yandım külden öldüm öldüm can Kendi kendine dram yüreğe sessen Kendi kendine ölüm dudağa sözsen Canı gitti benden özü sökmeden Kendi kendime yandım sönmeden Yandım yandım külden öldüm öldüm can SİBEL KARAGÖZ #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |