Hülya ve KahveBir fincan buğusunda sessizlik saklı, Hülya gelir usulca, düşer hatıra. Kahvenin karanlığında derin bir anlam, Sanki geçmişten bir parça, bir selam. Fincanın kenarında bir yudum huzur, Hülya’nın gözleri gibi bir an durur. Düşlerde yol alır kahve kokusu, Her yudumda saklı bir tutku, bir kusur. Saatler geçer, dünya susar, Hülya’nın adı kahveye karışır. Bir kelime dökülmez, sadece bakış, Hülya ve kahve; zamanla yarış. Bir fincanın içinde saklı bahar, Hülya’nın dokunduğu her an akar. Kahve soğur belki, ama o sıcaklık, Hülya’yla kalır, dolup taşar. |