Sancı
Kim bu yabancı günden güne kendinden uzaklaşan
Gece, gündüz bilmeden uykusuzluğuyla dost olan Ruhum sönük bir umut ışığı gibi soluyor zamanın içinde Sen misin sigarama ateş olup dumanına adını sayıklatan Kaç gün eskittim düşünmekten, dışarıda sessizlik içimde kargaşa hakim Kuzgunlar bağırıyor soluk mavi gök yüzünde, zihnimde ki sorgu sürerken Buz tutmuş bir kalbin ayazında, sönmek bilir mi öfkenin amansız ateşi? Bir çöplükte buldum pusulanı, hangi yöne gidersen git bulursun rotanı. |