PİŞMANLIĞIN PARMAK İZLERİ
Bir beyaz kağıda, umudların imzasını çoşkuyla bırakışın
Ardından............. Toplanıyor eşyalar, önce traş takımını koydun valizine Geçen sene aldığın kırmızı kalpli battaniye kalsın diyorsun. Kara sepetinde kıvranıyor acı bir hıçkırık Ayak izlerinde takılı kalmış gözyaşlarım Umutla açılan o beyaz sayfa, vedayla karardı Uçurumun köşesinde yollar ayrıldı. Yıllardan sonra yazmışsın bir mektup Yüreğin yenicemi ağladı. Pembe zarftaydı, ıslaktı. Lise yıllarımızdaki toz pembe hayaller bulaşmıştı Pişmanım yazıyordu tekrar tekrar okudum Keşke diyordun, sessizce ağlıyordun Batmış geminin ardından, kime ağıt yazıyordun. Parmak izlerin pişmanlığındaydı... Dünümde hep sen vardın yarınımdan ayrıldın ’Keşke’ demiyorum artık... Sen beyaz gelinliğimde kalan br damlaydın Vedam olsun mektubuna busem .......... Anla artık biz ayrıldık. Sema KETBOĞA 02.02.2000 |
ve şiir sen sen varya gerçekten harkuladesin şiir dostum şairim benim sımsıcaksın şiirlerinde kayboluyorum biliyormusunuz sevgim sizinle sami.