Gelme Çocuk
Düşme çocuk
Bana benzersin düşersen Tıpkı baykuş gibi Düğüm düğüm olur günlerin Korkmazsın ölmekten Birdaha düşmekten Ama yaşamaktan Kaçarsın sevmekten ve güneşten Durma safımda çocuk Sessizliğin kitabesinde huzur yok Mahrem ve muhkem yalnızlık İrdeler acılarını, yaralarını Külfeti biner sırtına Yolun, yokluğun Cürmü gökleri yakanın Veda edersin dünün görkemine Girme kapımdan çocuk Burada bulamazsın ışığını Seremezsin güllerini, gülmelerini Sönmez bu ateşin Boşveremezsin yarını Kolayı bu ya çocuk Kapat kapıyı üzerime Nefesim nefesini lanetlemesin Büyüme çocuk Erme bizim erdiğimize Bu bahçenin sahibi kör Ermez endamın göğe Ne güçlü ne aciz Bu oyun zafersiz Gelme çocuk, gelme Gidemezsin |