A N N EFersiz gözlerinde bir katre ışık, Belki bir umudu müjdeler anne. Gel gör ki dünyada her şey karışık, Güneşe kapalı perdeler anne. Yolların sonuna erdi kafile, Peşinden yürüdük koştuk nafile. Gün süzüldü çoktan indi sahile, Kuytuları bastı gölgeler anne. Sanma ki cihanda ünümüz vardır, Nice hoş yaşanmış günümüz vardır. Anılarda kalan dünümüz vardır, Ah, şimdi nerdeler nerdeler anne? (Taşova, 11.05.2008) Ali Rıza Atasoy |
İLK GÖRDÜĞÜMÜZ, SESİNİ İLK DUYDUĞUMUZ, BİZİ İLK ÖPEN, İLK KOKLAYAN VE ŞEFKATLE BAĞIRANA BASAN ANNELERİMİZ... YAŞAMIMIZDA HEP ONLARIN ÖZLEMİNİ ÇEKİYORUZ. ÜSTELİK O GÜZEL ANNELERİN GÖZÜNDE HEP ÇOCUK KALIYORUZ TORUNLARIMIZ OLSA DA.
"FERSİZ GÖZLERİNDE BİR KATRE IŞIK
BELKİ BİR UMUDU MÜJDELER ANNE" İNŞALLAH DİYOR, GÜZEL ŞİİRİNİZ İÇİN KUTLUYORUM.