Ormanlarımız...
Karamsarlık çökmüş tüm ormanlara.
Ağaçların dalları tek tek kırılmaya başladı. Yaprakları çoktan sararmış, fark ettirmedi. Doğurganlığını kaybetmiş, hüzünlenmiş... Yuvasız kalmış kanadı kırık kuşlar. Oksijensiz kalmış tüm canlılar. Kızıl alev var olanları yakıyor. Magma eridikçe, puskuruyor. Rüzgar sert esiyor, deniz kuduruyor. Bulutların rengi çok küllleşmiş. Bir hüzün ki renkleri bir bir siliyor. Ağlasa toprak kabul etmezmiş. |