Öğretmenim;
Nurlu ışıktan mühürüm,
Karanlığın alnında.
*
Nice kara saçlı geceler,
Benle kavuşur
Kavuşur aydınlığıma.
*
Bitmez benim baharım,
Toprak benim, tohum benim;
Sevgi ekerim gönüllere.
*
Her yeni gün yeniden büyür,
Taşar sevgim evrene.
Sel olur çağlar bu sevgi;
Edirne’den Ardahan’a
Fırat olur akar akar...
Susuzluk yangını Harran’a.
*
Öğretmenim;
Ağırdır yüküm.
Sabırdır, inançtır,
Aydınlıktır...
Bugündür, yarındır,
Yarına taşıdığım.
*
Öğretmenim;
Bingöl’de uzun hava,
Kırşehir’de bozlakım,
Aydın’da zeybek,
Bitlis’te halayım.
*
Bilmem daha anlatayım mı?
Sarıkamış’ta kar kızağında,
Mardin’in yolsuz bir mezrasında,
Bir yiğitlik öyküsüyken yaşamım,
Kahpe kuşunlar sırtımdan saplanır,
Zap suyuna dökülür ağıtlarım.
*
Şehitlik tutar beni,
Düşürmez yere yüreğimi,
Ama ne çare!
Yetim kalır çiçeklerim.
Öksüz kalır çocuklarım
Ve ağlarken taşan gözleri
Bir Dicle olur...
*
Durmuş Ali ÖZBEK
24 Kasım1994
Öğretmenler Günü Konya İl İkinciliği Ödülü
*****.com/yazi/298840/sehit-ogretmen-notlari