...İSTANBUL'DUN...gün ay yıl yıllar oldun da doldun saatlerime ya sen baktın içimden ya ben düştüm içine gözlerime değdin dakika dakika sindin her zerrenle geçmişime dünden uzandın sicim gibi bugünümde yarınımda sen ve güzelliğin gizli köşebaşlarına vardım aradıklarıma her karende ayrı bir film düştü şansıma sen denince ben geldim bense sende eridim bittim elvedalara tutundum bazen gidemedim ya döndüm yeniden ne yaptıysam kanmadım ellerimi yine sana şevkatine açtım solukladım her an seni çektim içime dolu dolu ama hergün uyandığımda yine aç’tım kamaştım ışıklarınla her dokunuşunda gözüme bir bendim bir sende gezen aşktım aslında ne çoktun sen aslında koca dünyada tektin yedi tepeden doğan yedi anka oldun gece küllendin duman duman güneşle güzelleştin yeniden doğdun her gönülde ayrı bir taht kurdun ahh ahh ne ahlar sakladın sinende güzelin binlercesine göz kırptın da kimine gülümsedin kiminin de eğdin yüzünü yere ben bile neler çektim ellerinde ama vazgeçmedim vazgeçemem senden serilse önüme tüm güzellikler yine senin dizlerin tek nefes aldığım yer gün oldu bir damla oldum yağışlarında gün oldu yağmurdum semalarında sel oldum aktım her gün yeni güzellikler sundun ama hep seninle büyüdüm çünkü en çok sen bende boldun yaa anlamadın mı sen aşkı bulduğum aşık olduğum eşsiz ve tek İSTANBUL’dun... ASLI DEMİREL... |
...........
tebrik ederimmmmmmm
sevgimle