GEÇMİŞİN İZLERİ (329.)
Hayaline daldığım nice uykusuz gecelerim
Savuruyor yüreğimi kül gibi Siyahında yeşil var kimsesiz gecelerde Acıyla yıpranmış sevdam zifiri karanlık İçimde bir sonbahar havası var İçimi ürperten bir rüzgar esiyor Üşüyor tüm bedenim Darmadağın düşüncelerim Nedir bu geçmişe olan tutkum Alaca karanlıkta nehir gibi gözlerin Geçmişin ilahi sesleri kulaklarımda Kağıttan kayıklar yaptım yüzdürdüm Gönderdim gelecek umutlara Beyaz badanalı evlerin Loş avlusunda yasemin kokuları sarmış her yanı Cumbalı pencerelerinde sıra sıra dizilmiş saksılar İçinde sardunyalar küpeler renk cümbüşü gibi Geçmişle yüzleştim anılarımı andım Gecemin aydınlık yüzüsün sen Karanlığı delensin Güneşle doğuyor gölgenle batıyorum Şu kısacık ömrümde bana hayat verensin Ah bu sonbahar akşamları Çok üzdünüz beni Yaprak yaprak döktünüz Fatma Ayten Özgün |