Siyah/Kara
Güneş her gün yeniden doğar
Aydınlık karanlığı kovar Siyahın da binbir tonu var Sana yas, başkasına düğün Her şey kiriştek gibi döner Has bahçene baykuşlar tüner Gözlerinin feri de söner Gerçek değildir her gördüğün Boşuna kandığın hülyanın Sonuna geldin mi rüyanın Sırrına erdin mi Dünyanın En zor düğüm müdür çözdüğün Hayaller siyaha boyanır Kara gün kapına dayanır Benliğin gafletten uyanır Yetmez mi kendini üzdüğün Göksel’im göz yaşın kurusun Sen göz yaşından da durusun Sevdiklerinin gururusun Artık yeter seni üzdüğün |