İnsan biriktir
Hey gönül bu ne tafra, bu ne kibir
Bir gün senin de çıranı yakarlar Sözlerimi aklında tut bir bir Şansın yoksa temmuzda düşer karlar Yollarını gözleyen "yarin" olsa Bu gün degilse bile, yarın olsa Asla bitmez sandığın "varın" olsa Delik kovayı doldurmaz akarlar Mal mülk geçici, sen insan biriktir Şan şöhret boşmuş, sen ihsan biriktir Verdiysen böbürlenme, büyük şirktir Yüzüne gülüp, sonra kulp takarlar Eksik olsun seyisler, Arap atlar Haram malın foyası çabuk patlar Bıraksan da geriye katlar, yatlar Tabutuna son çiviyi çakarlar Göksel’im, tek kalsan da doğruyu seç Gerekirse hem yardan, hem serden geç Hak yerini bulucak er ya da geç Niyet kötüyse, kem gözle bakarlar |