Tadı Yok!
...... TADI YOK.....!
Tadı yok elmanın, sütlü katığın Suları ılık en soğuk yatığın Son ganimetiyim, en son batığın Mahzun kalbim avuclarına düşmüş Ceylanlarım vardı, dağlara kaçan Sümbüllerim vardı, mor çiçek açan Gülen yüzüm vardı, mutluluk saçan Gözlerim, ahu gözlerine küsmüş Aşkından yandım karda, kışta, buzda Duygularım sel oldu her Nevruz’da Herkese rağmen mutlu oluruz da Akbabalar aşkımıza üşüşmüş Yönümü kaybettim, sönmüş çırakman Yıllarım geçmiş, boşa akmış zaman Faydası yok, dilesen de el aman Gerçek bildiklerim hayalmiş, düşmüş Göksel’im ömrün geçti, vah vah ile Bazen neşeyle, bazen eyvah ile El ele gezdiğimiz o sahile Martılar da alay edip gülüşmüş Akbabalar aşkımıza üşüşmüş Yatık: Ahşap su destisi Katık: Pişik sütten peynirle mayalanan kahvaltılık Çırakman: Basit aydınlatma araçı |
Kutladım yürekten yazdıran yüreğini, yazan kalemini ve eserini
Gönlüne, ömrüne bereket
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın