GÜL BAHÇEM
Mevsimlerden güzdü
Solmuştu peşi sıra gülüşlerim Zehirli bir ot gibi sarmıştı bedenimi Yabanıl hüzünlerim Toprak ne kadar muhtaçsa suya Ben de o kadar hasrettim sana Açtım ellerimi tanrıya Gece gündüz seni diledim Seni diledim yüzüme vuran her bir damladan Yağmurum ol yağ üzerime Güneşim ol, aç kasfetini yüreğimin Sen koksun bütün sokaklarım Kışlarım yaza dönüşsün Sonra sen geldin Dualarım düştü avuçlarıma Sararan gecede kızıla döndü ay Vurdu şavkı kuruyan dallarıma Açtım, güne kestim Kanatlarım oldu göveren yapraklarım Uçtum, nefeslendim Açmadı senden başka bir dalda Gül bahçemin en güzel gülü oldun sen Taktım uçuşan saçlarıma her gece Ben bir tek seninle çiçeklendim Özlem SABA www.ozlemsaba.com |