DERTLİ BİR DELİ
Sokak lambaları sönerken,
sessizlikte adın, Bir hüzün dalgası sarar, boş kalan yanım, Süleymaniye’den iner bir ah yankılanır, Gözlerimde bir İstanbul, sensiz kaybolan an. Bir vapur düdüğü uzaktan, hatırlatır vedayı, Ya benimle İstanbul, ya da bensiz ağlasın ay. Bu şehri seninle sevdim, her taşına adını kazıdım, Eyüp’ün rüzgârında saçlarının kokusunu duydum, Bir ezan sesi ile, içimde yankı bulan duam, Kalbimde hala bir ümit, senden yana kalan. Bir ışık yanar ufukta, sen mi geldin ey sevgili? Ya benimle İstanbul, ya da bensiz dertli bir deli. sevgi denizi |