Halsizlik beni mahvetti!
O an, anlık hevestir,
gelir geçer sanmıştım! Sana olan ilgimi! Meğer, öyle değilmiş be gülüm... Ne kadar çok yanılmışım! sen gittiğinde anladım! Ben, sensiz yapamadığımı... Gözlerin gözlerim de kaldı! Adın ben de saklı kaldı hiç kimseye demedim, diyemedim! Hiç kimseyi seni sevdiğim kadar kimseyi sevmedim! Sevemedim! Bu can, hiç kimse için bu kadar ağlamadım, anlayamadım! Hata ben de suç ben de! O, güzelim gözler sen de! Can havliyle ile sana koştum! Gelemedim, gelemedim! Dinçer Dayı |