Ah be güzelliğim hece yolunda ilerleyişini izlemek gittikçe kalemin güzelleştiğini görmek çok hoşuma gidiyor. Cıvıl cıvıl sesinle bu şiirlerini seslendirmeni de bekliyorum.

Şiirine gelince bu aralar yazmaktan çok şiirleri analiz etmeye odaklandım ilham gitti kalemin gücüyle diyerek analiz ederek kendimi şiire adapte etmeye çalışıyorum.

Şairim canımın içi hayal dünyam karma karışık buyrun benimle bu hayallerimi nasıl toplamaya düzenlemeye çalıştığımı mısra mısra okuyun demişsin.

"Zihnimde birer birer uçuşan hayalleri" dağınık darmadağınık düşünceler içindeyim kontrolümü kaybettim bir çuvala toplamaya çalışarak yeniden düzenleme isteğini ne güzel anlatmışsın. Hele şu "Küçük bir çocuk gibi kaçışan hayalleri" benim bildiğim çocuksu saf masumiyetini çağrıştırmışsın.

Hayallerin bazıları "yorulmuş" ve "pejmürde" bir halde, bu da geçmişte yaşanan zorlukların izlerini taşıdığını anlatmışsın ki içim acıdı. Ses tınından zaten zorlukların seni bugünkü sene dönüştürdüğünü anlamamak mümkün değil. "Sürüklenmiş izi hangi seldeydi" dizesi, kaybolmuşluk hissini ve belirsizliği vurguladığın güzel bir dize olmuş.
Böyle imgelerle anılarının sadece mutlu anılar değil aynı zamanda zorlukları ve kayıplarını da kapsadığını vurgulamışsın.
"Ben uyurken toplanıp isyanı başlatmışlar" dizesi tam benlik dize ki benim isyankar ruhumu bana anlatmışsın adeta. Direnmek lazım güzeli direnmek...
"Sıkışan yüreğimi kıyıkladım yeniden" burada ki kıyıklamak birazcık gülümsetti kafiyeye uymuş ama anlamını bulamadım.

Yani bir tanem ez cümle içindeki çatışmaları hayallerini geçmişini sorgulamanı derin bir melonkoli içinde anlatırken anka kuşu gibi küllerinden doğacım vurgusunu da çok güzel hissettirmişsin.

Ben senin o gül yüreğinden öperim.

Yüreğin üşümesin emi....