Belki Bir GünSana çıkmaz yollarım, Karanlık sokaklardayım Seni sarmaz kollarım, Soğuk odalardayım Sana suskun dillerim, Lal olmuş dudaklarım Ne susuz çöllerde Mecnun’um Ne kör kuyularda Yusuf. Kerem gibi nardayım, Aslımı yitirmişim Onca kalabalık arasında yalnız Yoldayım yoldaşsız Yol belli değil, iz süremem Pusulam şaşırdı yönleri Bir acayip seferdeyim Önümü göremem Gemim ha battı ha batacak Filikam yok kurtaracak Can simidi yok dalgalarla boğuşacak Ne sevda sahrasında kervana katılabildim Ne aşk denizinde yelkenleri açabildim.. Bir kabus oldu yokluğun Yoruldum düşüncelerimin ağırlığından Taşıyacak gücüm yok Diner mi kopan fırtına yüreğimde Durulur mu yoksunluğumun dalgaları Gün ışığına kavuşur mu bu gözler Canım can özüm, kanıyor yaralarım Belki bir gün diye umut kapısını aralarım Belki bir gün..... Belki. Faruk Tezel 01.11.2024 |