Gözün AydınSildim hafızamdan attım ismini Kaldırdım duvardan eski resmini Görmek de istemem daha cismini Gözün aydın olsun unuttum seni Kendime sözüm var sevmem bir daha Halden bilmeyene dönmem bir daha Dönüp de dizimi dövmem bir daha Gözün aydın olsun unuttum seni Gözümden akarken hicran yaşları Derdime ortaktı yolun taşları Uçurdum gönlümden göçmen kuşları Gözün aydın olsun unuttum seni Eylüle gelmeden yaşattın güzü Yokuşa çevirdin geçmeden düzü Gülmez oldu artık Faruk’un yüzü Gözün aydın olsun unuttum seni Faruk Tezel 02.09.2024 |