....... HÜZÜN.
....... HÜZÜN.......
Yine mi yollarda kaldı gözün Bu bahar gelmedi, bekli güzün Gözlerinden inceden bir hüzün Yaz yağmuru gibi dökülür Gül yaprağına düşen çiğ gibi Kirpiklerine değen buğ gibi Yamaçtan kopup gelen çığ gibi Göğsünden hıçkırıklar sökülür Rüzgârla savrulan kuru yaprak Baharda mis gibi kokan toprak Dağı taşı yarıp geçen ırmak Dağdan iner, ovada bükülür Yıllar geçse de acın azalmaz Felek ipinden tuttu mu salmaz Çevrende arkadaşın da kalmaz Haline el güler, dost üzülür Çocuklar gibi müjde beklersin Her gün derdine dert eklersin Boş yere yüklerini deklersin Göz yaşın süzüm süzüm süzülür Göksel, böyle gelmiş böyle gitmez Ahir ömür beklemekle bitmez Sadece ümit etmek de yetmez Yüreğin ezim ezim ezilir Haline el güler, dost üzülür |