Yine bu akşam...
Yokluğunun sofrasındayım.
Gözlerin geliyor aklıma...
Kanayan yaralarıma...
tuz basıyorum.
Canımı ekmek arasına doğrayıp,doğrayıp,
yutuyorum.
Gülüşün geliyor aklıma...
Yaşanmışlıklar,Anılar,hayaller,
bir bir kursağıma diziliyor.
boğazım düğüm,düğüm,
Nefes alamıyorum.
Zenciri boynuna dolanan
it gibi...
çaresizce kıvranıyorum.
Gidişin geliyor aklıma...
Yorgun düşüyor bütün benliğim.
Ölümün soğukluğunu hissediyorum.
Sırtım üşüyor,ayaklarım üşüyor,
Yüzüm üşüyor,gözlerimin feri sönüyor,
Beynim uyuşuyor,dilim dönmüyor.
Buz tutuyor tenim...
Uçurumun kenarında’yım
Ölümün kıyısında’yım.
son demlerini yaşayan...
Yol gözleyen yalnız, kimsesiz,
bir ihtiyar gibi...
Her Gün biraz daha azalıyorum...
Her Gün biraz daha eksiliyorum...
Her Gün biraz Daha yaklaşıyorum...
ölümün hararetli susuzluğunda...
Ve sancısındayım.
Varla yok arasındayım.
Araftayım.
__B__T__✍️