Benim hikâyem
Hikayemi sormayın benim.
Ümmi’yim ben. Hiç yaşamayı okumadım. sevmeyi beceremedim. Bazen haddimi aştım. Bazende çocuklaştım. Saç nasıl okşanır. Göz yaşı nasıl silinir, bilemedim. Bazen cahil,duygusuz, bir şair oldum. Bazen meczup, aptal, bir divane. Bazen’de Umut kapısında... Kör bir dilenci. Sormayın!!! benim hikayemi... kime açtıysam yaralı yüreğimi... düşman bildiler yorgun benliğimi. Her defasında... Ömrün can pazarında Kurbanlık koyun gibi Düştüm... cellatlar’ın tezgahına. Bazen zekeriy’ya gibi testereler’le doğran’dım. Bazen nesimi gibi... dar ağacına çekildim. Bazen’de hallacı Mansur gibi derim yüzüldü. Oysa sırrım bedenimde değil yüreğimdeydi... __B__T__✍️ |