HER ŞEY SUSKUN
Fırtınalar sardı geceyi
Tükendi eylül’ün ılık rüzgarları Ayaz mı ayaz sokaklar Yalnızlığın rıhtımlarında Bir başıma yenik düştüm Deniz dalgalarına.. Alabora olmuş hayatın çirkefliğine Teslim olmuşum Bir serçe yüreği ile titriyorum Menziline varamıyorum Karanlığın ortasında kaybolmuşum Çıkış yollarını bulamıyorum... Şimdi bir köşede oturmuşum Gökyüzünü izliyorum Her şey suskun Bir ben hıçkırıklara boğuluyorum Teselli ile avutuyorum kendimi Çaresizliğim azgın dalgalarda boğuluyor! Geceye umutsuzca seriliyorum Sen ve hatıraların Ninni ile sallıyor beni Tükenen umudumla kavruluyorum Karabulut’un çıkmazlarında... Zafer Direniş ... |