Ruhuma yabancı gölgeler gelip geçerken önümden,
Takipsizliğin en masumunu yaşıyorum.

Kaygan zeminlerde buluyor kendini keskin arzularım.

Bir gece kuşu daha uçuruyorum kalbimden.
Telaşsız, huzurla konuyor avuçlarına…

Yıldızlar vuruyor okyanuslarımın yorgun aksine.

En masum suretini koyup göz kapaklarımın önüne,
Çıplaklığının en sadesini seyrediyorum saatlerce.

Susuzluktan çatlamış dudaklarımı dudaklarınla ıslatıyorum bu gece.

Ve kadehimi bir kez daha kaldırıyorum şerefine!
Çığlıkları kendinden menkul içli bir keman eşliğinde.

Yüreğimden tüm hücrelerime sessizce akışını izliyorum.

Ve teslim oluyorum aşkların en mayhoşluğuna...

Sen henüz keşfedilmemiş kıyılarımdan geçiyorsun,
Kalbimin tüm kırgınlıklarını selamlayarak.

Öpücükler konduruyorsun yaralarımın en acıyan yerlerine.
Hayalinle iyileştiriyorum tüm yaralı, iştahsız düşlerimi.

Sonbaharın solukluğuna güneş rengi hayaller giydiriyoruz birlikte...

Sen görmüyorsun, duymuyorsun tüm bunları.
İyi ki görmüyor, duymuyorsun!

Bilsen eminim bunu da mahvedersin!

Yine kendimden geçiyorum seninle.
Yüreğimi unuttuğun bir Agapi Meyhanesinde,
Ve her geçişimi yeni bir özlem sayarak,
Hasretle bir daha öpüyorum dudaklarından.

Kısa düşlerde bin kez,
Uzun rüyalarda yüz bin kez

Çünkü sen ancak bir rüyaya yakışıyorsun!

Özlem SABA
www.ozlemsaba.com