KAPILARaçkısız kapılar, açılıp kapanan kapılar, güm güm dövülen kapılar, önümde duvar kapılar, çocukken bir kibrit kutusu, büyüdükçe zar oyunu, erişkinin erişmez duvarı, yaşlandıkça sessizliği, şimdi düşünce, şimdi bir nefeste olsa, şimdi düşüncenin kaosu, şimdi yitikliğin yitikliği, kayboluyorum, öyle kimsesiz, öyle cüssesiz, öyle elsiz ayaksız, kapı da ne kapı, duvarda ne duvar, cam önünde kuru bir saksı, ne açar ne güler, öyle bir kara toprak, gök ağlarsa ıslanır, güneş gülümserse torak, ne çalanı ne vuranı yoktur tokmak, kapı işte, kara kaplı bir cilt, dört gözlü olsan ne yazar, dil bilmez ağız bilmez, çevir çevir lügatın yetmez… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |