SADE VE SADECE B’EKLEDİM
…
SADE VE SADECE BEKLEDİM duvara monte edilmiş, bir saat, koltuğa oturtulmuş, bir yastık, bir tezgahın başında unutulmuş, alışveriş poşeti, demi kurutulmuş, bir çaydanlık gibi hissediyorum, sonra yemek masasında, gözlerimi unutup, tabaklarda gezindim, en çok ekmek teknesinde kaldım, bir parça saflık niyetiyle arı un, biraz manidar tuz, az mayalı gülümseme, ne güzel dilimlenip pay edilir, aradım ev ev, oda oda, yalnızlığımdan kopartıp, bir sandalyeye astım, astığım asılan bendim ben, sessizliğin sesini de açtım, son desibel, son yudum, aynamda bir şeyler fısıldasın diye bekledim, sade ve sadece bekledim gelmeyeceğini bile bile… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |
sessizliğin sesini de açtım,
son desibel, son yudum,
aynamda bir şeyler fısıldasın diye bekledim, sade ve sadece bekledim gelmeyeceğini bile bile…
Sibel Karagöz
İnsan gelmeyeceğini bile bile bekler sadece. İnsan psikolojisi bazen böyle olur. Güzel bir şiir tebrikler efendim