nasıl bir cenktir bu kaybedeni hep ben kazananı felek sorularla sorgularla işim yok artık yorgunum yaşandı dolu dizgin her şey ama bitmedi hâlâ ne çok keder birikti ne çok tortu sırtımdaki yumruda hep dertli çıktım sonu gelmeyen arayışlardan bitişlerden yılmadım hep umuda yatırdım mayaladım düşleri hepsi fos çıktı
kuş kadardı civan perçemi yüreğim hep özgür hep havalanmaya uçmaya hazır yolundu tüyleri kırıldı kanatları çakıldı yerlere şimdi o sadece yaralı bir ses yaralı bir kuş
gam yükü kervanından çöllere düşmüş kurumuş bir gül bir damlaya muhtaç
her şey yalanmış öğrendim yalanlarla her günüm dönmüş bahtı karalı geceye gün dönmezse geriye şafak açar mı kördüğümlerin ucundan anladım ki hayat hep düş kıyımı hep akla zarar artık ne yaza ne kışa ne düşe ihtiyaçlığım var teli kırık akordu bozuk bir sazın kayıp mızrabıyım
şirinlerin neşeli mutlu köyünde havalana havalana uçarken çiçeklerin böceklerin içinde gargamelin eline düşmüş zebil ziyan olmuş aradığı meskeni yitik kırgın bir turnayı ürkek bir ceylanı
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GARGAMEL / KIRGIN TURNA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
GARGAMEL / KIRGIN TURNA şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
hani diyordu ya filme başlarken: "ve iyi bir çocuk olursanız, siz de bir gün şirinleri görebilirsiniz" diye.
şart koşulan tek şey "iyi çocuk/iyi insan" olmak.
mavi küçük bu insana benzeyen yaratıkların olduğu o eşsiz köy, ancak hayal edilebilecek kadar güzel sosyal bir ilişkiyi sergiler bize. ama bu güzelliğe yön verecek mutlaka bilge bir kişilik de şart. sonra gargamel... gargamel'in aç gözlülüğü ve kötülüğü. her bölümde bu mavi dünyanın minicik varlıkları akılla beraber sevgi ve güven ilişkisiyle gargamel'i her defasında alt etmeyi başarırlar.
peki ya bizim mavi bahçemize ne oldu? yeterince iyi olmayı başaramadık demek ki.
şart koşulan tek şey "iyi çocuk/iyi insan" olmak.
mavi küçük bu insana benzeyen yaratıkların olduğu o eşsiz köy, ancak hayal edilebilecek kadar güzel sosyal bir ilişkiyi sergiler bize. ama bu güzelliğe yön verecek mutlaka bilge bir kişilik de şart. sonra gargamel... gargamel'in aç gözlülüğü ve kötülüğü.
her bölümde bu mavi dünyanın minicik varlıkları akılla beraber sevgi ve güven ilişkisiyle gargamel'i her defasında alt etmeyi başarırlar.
peki ya bizim mavi bahçemize ne oldu? yeterince iyi olmayı başaramadık demek ki.