GÖLGEM OL (103.)
Ağardı tan güneş sızmaya başladı camlardan
Gökyüzü masmavi beyaz mı beyaz bulutlar İçimde garip bir duygu Anılar değil mi insanları yaşatan,umutlar gibi Ne zaman kapatsam gözlerimi Kulaklarımda saatin tik,tak sesi Sanki ayak sesleri gibi Yakamozlar gibi gözlerin aynalarda yansıyor Karanlığa göz kırpıyor Düş müydü gerçek mi anlayamadım Birden bardaktan boşanırcasına bir yağmur Rüzgarda hızlandı ağaçlar yerlere yatıyor Gözlerim duvarlarda,gölgeni arıyor Ağlamaktan şişti gözlerim acıyor kirpiklerim Yanıyor göz bebeklerim Hayal üstüne hayaller kuruyorum Keşke diyorum şu an yanımda olsaydın Çok uzaklardasın erişilmeyen Tatlı bir aşksın derilmeyen Varlığınla huzur bulduğum Kaybetmekten korktuğum Sevgine hasret kaldı bu gönlüm Tutmasan ellerimi tenime dokunmasan Sarılmasan da olur yeter ki yanımda ol Çılgınlık yapmak istiyorum şımarık çocuklar gibi Yak beni yüreğinde ki ateşle yak kavur Gölgem ol düş peşime Dalalım karanlık gecenin içine Kaybolalım Fatma Ayten Özgün |