Döngünün ŞarkısıYaprak: Koptum dalımdan, usulca, Savruldum bilinmez bir boşluğa. Düşüşümle birlikte bir soru düştü zihnime: "Son mu bu, yoksa bir geçiş mi?" Rüzgar: Benim fısıldadığım her yolculuk, Bir sırrı taşır içinde, Ey düşen yaprak, unutma, Her rüzgarın vardığı yer, Yeni bir başlangıcın habercisi. Seni sarıp sarmalarım, Savrulurken fark etmelisin: Bu bir son değil, bir devinim. Kar: Üstünü örterim beyaz sessizliğimle, Dinlenirsin, uykunun derinliğinde. Zaman akar benimle, Ama soğukluğumun içinde bile Yeniden doğmanın tohumu saklıdır. Yaprak: Karanlıkta hissederim, Sessizlik çöker üzerime. Ama o sessizliğin içinde yankılanan, Bir çağrıdır aslında. Uyurum, evet, Ama uykunun ötesinde bir uyanış var. Güneş: Uzaklardan uzanırım sana, Karanlığın göğsünü delerim. Kışı parçalayan ışığımda, Her şey yeniden can bulur. Bahar: Ey uyanan yaprak, Uykun bitti, dön vakti! Toprağın derinlerinden fışkırır hayat, Köklerine işler yeniden, Ve seni eski dostuna, Ağacına geri getiririm. Yaprak: Yeniden buldum yerimi, Sanki hiç gitmemiş gibi. Her son, her dökülüş, Bir doğumun tohumudur. Ve ben, her bahar Yeniden doğarım. 19.10.2024 23:45 Sezer Türemen |