AŞKSIZ ÇAĞi AŞKSIZ ÇAĞ Telaşla kaybolan çocuk Sen gel bana gir benim koynuma Annelerin yalnızlığında kaybolan çocuk Ölümün ve zaferin hatırasında O parlak yüzünün yansımasından Gözünün yansımasından Dudağının kenarından Gül renkli yanağından Gül devri yankısından Seni bulan Seni arayan Seni sayıklayan Bir ben varım Bir ben varım Bir ben varım Ben orda Bir sen varsın Bir sen varsın Bir sen varsın Sen orda Bekliyorsun beni Beklemiyor gibi Her şeye kayıtsız Ve umarsız Acımasız Zamanın o eşsiz Belleğinden Ve zafersiz bir savaşın Yılmaz savaşçısı Sen varsın burda Artık her şey var İyilik var Güzellik var Esenlik var Işıklı yollar var İçinde yürünen İkisinden biri Ya seversin Ya aksi O müthiş tebessüm dudaklarında Öpülesi dudaklarında Aramızdaki tüm engelleri aşarak Geçip giden zamanı yok sayarak Adını kalbimde saklayarak Ve senin ardından bakarak Tabuları kaldırarak aradan Vuslata kapı açan İkisinden biri Aşka ve ölüme karşı Kin ve nefrete karşı Uzaklara gittiler Uzaklara gittiler O geldi senin yanında kaldı Emanetini geri aldı Ülkeyi kol gezen sevgisizlik Yedeğimde sevgi vardı Anne baba ve çocuk Terkedilen anne ve çocuk Sevgiyi arayan çocuk Anne baba ayrılığında ezilen çocuklardır Gel benim koynuma gir Gel gir benim koynuma Aşk donanmış bir dünyada Ne kadar aşksızlık var Bir iç deniz dalgaları Sardı beni sardı beni sardı Her halim isyan Toplanan kalabalıklardan İnleyen sular Sen gel güzel banko ve beyaz Tut ellerimi tut ve yaz İçimin fatihi oldu bu yaz Güzellikte muhteşem olan Dostlarla beraber ve yaz Biz deriz bitti evet Bitti aşksız devirler Şimdi daha bir güzel artık sabahlar Şimdi daha bir güzel artık akşamlar Tut ki belledik doğruyu ve yanlışı artık Yürü- Rüz dağlarda bayırlarda Yürürüz birlikte seninle Yürürüz el ele Bakarak yüz yüze Gelerek göz göze Ahmet KEMAL |
Bizde kutladık yürekten, yalansız ve riyasız
Gönlüne,ömrüne bereket
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın