i

AŞKSIZ ÇAĞ

Telaşla kaybolan çocuk
Sen gel bana gir benim koynuma
Annelerin yalnızlığında kaybolan çocuk
Ölümün ve zaferin hatırasında
O parlak yüzünün yansımasından
Gözünün yansımasından
Dudağının kenarından
Gül renkli yanağından
Gül devri yankısından
Seni bulan
Seni arayan
Seni sayıklayan
Bir ben varım
Bir ben varım
Bir ben varım
Ben orda
Bir sen varsın
Bir sen varsın
Bir sen varsın
Sen orda
Bekliyorsun beni
Beklemiyor gibi
Her şeye kayıtsız
Ve umarsız
Acımasız
Zamanın o eşsiz
Belleğinden
Ve zafersiz bir savaşın
Yılmaz savaşçısı
Sen varsın burda
Artık her şey var
İyilik var
Güzellik var
Esenlik var
Işıklı yollar var
İçinde yürünen
İkisinden biri
Ya seversin
Ya aksi
O müthiş tebessüm dudaklarında
Öpülesi dudaklarında
Aramızdaki tüm engelleri aşarak
Geçip giden zamanı yok sayarak
Adını kalbimde saklayarak
Ve senin ardından bakarak
Tabuları kaldırarak aradan
Vuslata kapı açan
İkisinden biri
Aşka ve ölüme karşı
Kin ve nefrete karşı
Uzaklara gittiler
Uzaklara gittiler
O geldi senin yanında kaldı
Emanetini geri aldı
Ülkeyi kol gezen sevgisizlik
Yedeğimde sevgi vardı
Anne baba ve çocuk
Terkedilen anne ve çocuk
Sevgiyi arayan çocuk
Anne baba ayrılığında ezilen çocuklardır
Gel benim koynuma gir
Gel gir benim koynuma
Aşk donanmış bir dünyada
Ne kadar aşksızlık var
Bir iç deniz dalgaları
Sardı beni sardı beni sardı
Her halim isyan
Toplanan kalabalıklardan
İnleyen sular
Sen gel güzel banko ve beyaz
Tut ellerimi tut ve yaz
İçimin fatihi oldu bu yaz
Güzellikte muhteşem olan
Dostlarla beraber ve yaz
Biz deriz bitti evet
Bitti aşksız devirler
Şimdi daha bir güzel artık sabahlar
Şimdi daha bir güzel artık akşamlar
Tut ki belledik doğruyu ve yanlışı artık
Yürü-
Rüz dağlarda bayırlarda
Yürürüz birlikte seninle
Yürürüz el ele
Bakarak yüz yüze
Gelerek göz göze

Ahmet KEMAL