YAŞAMAKÖlümle yaşam arasında bir çizgi Öylesine anlık,öylesine karmaşık ki Bir nefes kadar kısa Bir nefes kadar değerli, Bazen yenik bazen yitik Ne sevdalar saklıdır ne sevdalılar Hiç düşündük mü kaç kalp kırdık Belki bir daha hiç doğrulmadılar. Bir çocuk kadar masumdu gülmelerimiz Çoğu zaman dalga geçerdik hayatla, Bazen suskunluğumuza saklandı kederlerimiz Kimi zaman iki anlamlı satıra. Dostlarımız hep vardılar İyi kötü en zor anlarımızda Bir nefes kadar sıcaktılar Ulaşamasakta, aslında en yakınımızda. Kitaplarımız vardı hiç okumadığımız Ertelediğimiz buluşmalarımız, Ha bugün ha yarın derken Bir de bakmışız yapayanlızız. Nelerden vazgeçmişiz istemeden Nelere boyun eğmişiz, Akıp giderken zaman ellerimizden Sevmeleri tüketmişiz, acımadan... İşte böyle birşey yaşamak, Bazen tutunamadığımız Bazen asılıp bırakmadığımız. Aslında bir nefes kadar kısa Ama bir ömür sandığımız... |