Izdırap.../Hayattan Manzaralar..."Hayat, Delikanlı Bir Çocuğu, Eli Kanlı Bir Katile Çevirir..." (Murat Kartal) Efsun, Saçları kömüre, Gözleri geceye, renk veren kadın. Elleri, Sarıkızın artıklarında çatlamış Yüzüne Bozkırın rüzgârları dadanmış, Teni, Rengini buğdaydan almış Yaratan onu böyle yaratmış Kaderine "Çile" ismini takmış... Güzelliği dillere destan Efsun On beşinde Erkeğine adanmış, Eline yakılan kına Bir o gece... Birde Hasan’ı doğduğu güne renk katmış. Hasan, Serpilip fidan boylu Dağdan koparılmış kaya Sanki geniş iki omuzu Yürürken ceylan sekiyor Nur yüzünde bir çift göz Sanki kartal bakıyor Korku salardı yüreğe O heybetli duruşu Dedik ya; Efsun hayatın sunuluşu Hasan meyvesi Olanlar yaşamın cilvesi... Efsun kadın Doyamadan sevdiğine Sevdiği vurulmuştu Bir kayanın dibinde. O gün bu gündür Efsun kadın Sokaktaki itin Bozkırdaki piçin Salyasına düşmüştü... Dedik ya; Nerden çıkacağı belli değildir Ne itin, Ne de piçin... Hasan, "Namerde muhtaç değiliz, Kendimiz eker kendimiz biçeriz" Mısra dizerken geceye Güneşin yaktığı ekine Su vermeye gitmişti Ay suya, Su Başaklara düşünce Bir yeis düştü Hasan’ın göğsüne Gece ay ışığına gebe, Efsun ana bir kahpenin pisliğine Abanmıştı çoktan bir piç O iffetli bedenine... Sessizdi gece, Üç beş çakal ulumasa Birde piç Efsunu nefessiz koymasa Göğsü yarılıyordu Efsun’un... Ya Efsun, Rahmine yüklenen ihanet Yüreğine sinen nedamet Gözlerini tavana çakmış Bir çakalın altına yatmış Çatısı olmasa evin Gök efsunun üstüne kapaklanacakmış... Sabah horozların sesiyle Güneş doğmaya yüz tutarken Hasan patikadan yol almış Evine varmış Efsun ananın gözlerinden belliymiş çok ağlamış... Anam anam... Gözünde sürmelerin ak durduğu Yüreği gelinlikten daha pak, Sudan daha duru Babamsa yandığın, Ölenle ölünmüyor Geçimse sıkıntın Korkma ekin ektik toprak ihanet etmez Hayatsa korkun, Hasan sana el sürdürmez... Ağladı efsun kadın yeniden Saçını başını yoldu, İnledi rahmine düşmüş kederden Seslendi ta yüreğinin derinliklerinden A’oğul... Bir boğa sürüye dalsa Bir ineğe dadansa Hoş görürdük hepimiz, Lakin Bir piç bir tarlayı ekerse Tarla elin tohum benim söylerse Hasat vakti bir haramı biçerse Kim hoş görür söylesene be oğul... Anam anam her şeyin bir kanunu var Anlamaz oldu seni Hasan yüreğinde yaramı var Lafı orada burada gezdirme Hasan’a olmayacak şeyler sezdirme Diyiver edeceğin kelamı Bir kötülük eden varsa keseceğiz selamı... Oğul baban iki şey bıraktı geriye Bir beni birde seni can oğul Sen bana emanetin bense senin Rabbine Ben seni büyüttüm saldım hayata Hayat beni saldı bir imtihana Evimiz dar idi Namus bize ar idi ..... Ana kirlenmez analar ne söylüyorsun Sözü tam demeden ne susuyorsun... ..... Oğul derdim derdindir bilirim Yüzüne bakamaz oldum, Kendimden tiksinirim... ..... Ana sen kirlenmezsin Sen ki, Yaktığın tandırdaki bereket Sen ki ağzımızdaki lezzet... Bu gece dereler bağlanacak Namlu kanlar kusacak Akacak bir piçin şakağından ..... Dedik ya; Dememiz o ki... "Hayat, Delikanlı Bir Çocuğu, Eli Kanlı Bir Katile Çevirir..." |
cömert tebrikler benden size.
alkışlıyorum.
selamlarımla, saygılarımla.