Bu Nasıl Şiir Böyle ?
İmtihan ediyorsun çalışmadığım yerden.
Doğaçlama yapmaktan başka çarem yok benim. Kabul et, cevaplarım, alışmadığın yerden. Masallarla büyüdüm, naza karnım tok benim. Farzet ki geçemedim, kaldım senin dersinden. Olaya farklı gözle, bak bakalım tersinden. Yükseklerden konuşma, bana öyle kürsünden. Her şeye boş vermişim, seçeneğim çok benim. Toprak gibiyim diye ,ezmen mi gerekiyor ? Üzerimde kibirle, gezmen mi gerekiyor ? Lafımı boğazıma, dizmen mi gerekiyor ? Sen gerginsen yay gibi, sözlerim de ok benim. Kader önüne koymuş, altın nişan tepsini. Önce ne yaşadıysan, unut gitsin hepsini. Versin nikah memuru, ömür boyu hapsimi. Sana karşı daima, boynum, başım dik benim. Hislerim şiir oldu, dizelere döküldü. Yamalı yüreğimin, dikişleri söküldü. Bittiğinde okudum, bıraz canım sıkıldı. Fakat göğüsleyerek, yazacak da tek benim. (Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU) |
Hala anlamamışsa şiir bilmiyordur de
Tebrik ederim