M/AŞUK
Mahsurlu bir öyküdür bu
Hep tersten okunur Ben Aşuk, Aldım hayalini karşıma Maşuk un, Ve dedim ki: "Yalnızken Yanımda yokken bile Hep benimlesin de, Yakınımda Yöremde Yanımdayken bile Neden uzaksın bana; Ben böyle mahsur Böyle muhtaçken sana? Ben ki Aşuk Kendimi, Benden öte beni bile Maşuk a Yani Adamışken sana, Mahsuru yok belki Senin Bensiz kalman! Ya Sen hiç Sensiz kaldın mı? Ben gibi Aşuk Mümkün ile mahsur dolaşık, Maşuk sun sevilmeye müptela, Sen hep Pek bi alışık, Ya ben, Ah ben bir garip Aşuk Yüreğimi rehin k/oydum İpoteklidir gayri Gözlerim Yüreğim Ayaklarım Kulaklarım, Bir tek Sende ölüp, Sende dirilmeye alışık.." 14/EKİM/2024 |