Ömrün Bekçisi
Ömrümün bekçisi fener nurunu korumakta
Nefes gibi yakın ölüm gibi uzak bir bahçede Otları seyrediyor salınan bir ruhun hürlüğüyle Pencereyi kapat gözlerine gölgem düşmeden Ayaklarına iplik dolanan güvercinim dolaşık Bekçinin hülyasında bir keskinlik keser mi saçakları Gece ak yıldızın ışığı açtı ağzını hiç kıpırdamadı fener Perdeler tutam tutam kaçışır ve gözler kılıf içine Sakınmaktan gönül terler ve bekçinin alnından akar Ve ömrün bekçisi dolanır güvercin gibi kördüğüme. |