KALP GÖZÜ KÖRLE YATAN
Bir zamanlar aşk ile bakardık, kör olmuştuk
Bilerek kendimizi yakardık, kör olmuştuk Yıllarca kırk derece ateşlerde yaşadık Göz kapalı semaya çıkardık, kör olmuştuk. Benim yorgun gönlüme uzaklardan esendin Yaptığım her resimde vaz geçilmez desendin Seviyorum sözcüğü dilimde nakarattı Yazdığım her şiirde aşkın imgesi sendin Giden gider, kalanın gözünden şimşek çakar Islanmış bedenime düşer kalbimi yakar Yaşattığın hasretler dertlerime dert kattı Kalp gözü körle yatan, sabaha şaşı kalkar Biliyorum yıllarca kalbinde yoktu yerim. Coşari’nin yaptığı aşkına sadakatti Bundan sonra arkadaş, dostum olabilirsen Sevgiyle su yeşili gözlerinden öperim. 10.10.2024/Samsun İbrahim COŞAR |
Tebrik ediyorum Coşari abi.
Selam ve Saygılar.