ÇALMADAN GİR
Ey! Güneşim:
Isıtmıyorsun, aydınlatamıyorsun, Ne eskisi gibi, ne de; Yaşatmışlıklarındaki gibi. Hükmün kalmadı üstümde... Gelsen bile! Mavilikler, eski maviliğinde! Yakamozlar güzelliğinde, Yıldızlar yine yerinde. Bak! Dünya dönmez sanma! sensiz, Dönüyor işte... Gelmesen de. Vedasız gittiğinde Dönersin... gelirsin sanmıştım. Yıllar geçti Yanıldığımı anlamışım. Gözüm yollarda...her gün yollarında... Sokaklarında saçım ağartmışım. Belki bir gün... Belki bir gün dönersin diye. Boşa yanmışım. Ne bir haber, ne bir mektup! Yıllarca sen diye ağlamışım. Sevdamı bavuluma sakladım, Özlemlerimi repoya yatırdım, Acılarımı yüreğime gömdüm . Sanmışım...İşte. Ey! Sevgili bil ki; Bu yürek sevmiş bir kere! Sevecektir mahşere... Gelirsen, eğer yine de bir gün! Kapım açık olacak... Çalmadan gir, aynı gittiğin gibi. |