Kendime koştum
Titrek
Bir Rüzgarın Esintisiydi Beni Sana Savurup Sürükleyen Ya Okuyacak Yada Hadi Canım Deyip Yok Sayacaktın Sinsi Bir Bahaneyle Ayağımın Altındaki Hışırdayan Gazeller Bir şeyler Söylüyordu Bana Dilleri Yoktu Ama Her ses Sanki Bir Kelime Bastıkça Hüzün Acı Vuruyordu Titreyen Kalbime Ufak Adımlarla Başladım Yürümeye Savrulduğum Yönün Tersine Sonra Kaçarcasına Kan Revan İçinde Nefes Nefese Olana dek Koştum Kırılmaktan Yıkılmaktan Sevilmekten Yok yok Sevilememekten Korkarcasına Kendime Koştum ..... |