BİR MASUM PAPATYA

Açtıkça ben baharımda
Hani kopardın ya yapraklarımı tek tek , düşünmedin tomurcuğun yalnız kalacağını
Hani ayırdın ya köklerimde yavaş yavaş acımadın solacağıma
Dondu damarımda kanım
Nutkum tutuldu
Yok oldu renklerim
Etrafıma neşe saçan
Yok oldu
Sustururken haykırışımı nefesim ,,,,
Duvarıma çarptıkça yankılanan sesimle içime aktı acılarım
Sen üzülme diye ,
körpe sürgünümde ben yine kendimi kırdım
Bulmak istediğinde
Zerremi dahi bulamayasın diye kırıklarımı kalbime gömdüm
Soldum kurudum ben
Gözün aydın
Bundan sonra
Gördüğün her papatya beni hatırlatacak sana
İstesende istemesende
Yüreğinde köpüren anılar gözlerinden akacak
İşte o an geldiğinde
değmesin toprağıma gözyaşların
Açamam artık baharda
Açamam
Ey, sevgili yar
Sana baygın bakışlı, mağrur duruşlu
Bir masum papatyayı soldurdun ya sen
Hazan oldu artık bu diyarlar hazan
Dilerim Tanrıdan ki
Benden sonra sen
Gül bahçesinde seyran eyleyip bir gülün kokusunu almayasın


GÜLSE ŞİİRLERİ 10/10/2024