SANMA
Bu hayat kimi gülmüşki
Sana gülsün Bu dünyada bulutlar bile ağlıyor Güneş bile saklanıyor bazen Ay bulutların arkasında kendi başına Sen kimisinki bu hayatta Bulutları ağlatıp güneşi solduran Sana mı acır sandın Şu hayatın sonsuzluğunda. Kaldımı teneşire yatmayan toprakla buluşmayan Sen mi yatmayacakmısın sanki o soğuk mermere İki metrelik çukura Bırak yaşa kaybolsanda bu dünyanın Yorgun sokaklarında Aç kalmış varoşlarında Yoruldum sanma iki adım atınca Yoruldum sanma omzundaki hayat Yükü ağır bastığında Elbet seninde sıran gelecek Bu hayatta mutlu olmak ve dinlenmek için |