Köküne kadeh

Şöyle bir içsem diyorum
küfellik olana kadar
küfeli hamal da kalmadı ya
hoş sokaklarda güvenli değil
çakalın teki üç kuruş için iki bıçak sallar
ayık olsan kaç yazar

eskiden
böyle kendinden geçenlere
görenler koluna girer
kahve ayran ısmarlar
kardeş ne tarafa bırakalım derdi
şimdilerde nerde
fırsat deyip soyup bir kenara atıyorlar
ölmezsen şükret

ne çok bozuldu her şey usta
insanlıkta delikanlılıkta
kahvehanede bir dayıyla sohbettik
güldürme birader dedi
bir padişah hikayesi anlatıp

padişah mı bu günleri görmüştü
yoksa
bu padişah merakımız ondan mı

velhasıl kelam
hani şu meşhur laf var ya
’dünyada mekan ahrette iman’
ne mekanda güven var ne imanda
korkutuyor zaman

içmek istiyorum ya
kötülüğe üç beş kadeh
şerefe deyip
sahi şeref hiç uğramaz oldu
amannnnn
bizde şerefsize kıralım kadehleri
meydan onların

Coşkûnî