GELMİŞİM SONA
Dizlerim yürümez, dermanım yoktur.
Ben bende değilim, gülmüyor yüzüm. Yürek parça, parça, gözde fer yoktur. Kırıldı tellerim, çalmıyor sazım. Bir nefeste geçti, şu koca ömür. Şu can azaptadır, yavaştan ölür. Elbet bir gün azrail, canımı alır. Önceden yazılmış, bu kara yazım. Mutluluk uzaktır, elim varmıyor. Gençlik bir dem’ imiş, Aklım ermiyor. Geçti o güzel günler, geri gelmiyor. Çaresizim artık, yanıyor özüm. Seher vakti dalarım, maziye şöyle. Artık boş geliyor, şu dünya bana. Ah çekip dertlerle, gelmişim sona. Maziyi andıkça, donuyor kanım. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |
Bu şiiri yazan ellerinize sağlık.
Kutlar,selamlarımı sunarım.