128. AŞK-I MEVLA!..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu bir “özleşim” şiiridir. İki ölçü ile yazılmıştır.
. . - - / - . - . / - . - - / - . – - - . - / - - . . / - - - - / - . - Sevgi ve muhabbetlerimle...
Kime sorsam ben bu aşkı aynı dertten muzdarip
Hep ayrılık hep gam yükü hep hasretlik hep hüzün Bilebilsem aşkı keşke ben ki çoktandır garip Gülmez imiş gülmez mi ki gülsün artık gül yüzün Hep ayrılık hep gözyaşı hep hasretlik hep hüzün Kime sorsam ben bu aşkı aynı dertten muzdarip!.. Kala kaldım ben bu elde hasta oldum derbeder Beni sarmış Aşk-ı Mevla bende bitmez ol keder Ta ezelden dertliyim ki sanma aşkın kör eder Ölmek gerek ölmek şu ki ölsen ölmez kalp gözün Hep ayrılık hep gözyaşı hep hasretlik hep hüzün Kime sorsam ben bu aşkı aynı dertten muzdarip!.. Çare olmaz Leyla gelse ben ki Mevla’m beklerim Sana varmak bende olsa derdi dertten eklerim Sual olmaz hikmetin ki sanki dertler yüklerim Meftun olup görsem gece, görmez gönlüm gündüzün Hep ayrılık hep gam yükü hep hasretlik hep hüzün Kime sorsam ben bu aşkı aynı dertten muzdarip!.. Kadir Çetin 10.10.08 Nazilli |
Yüreğinize ve kaleminize sağlık efendim, selametle...