Portakal Bahçesinde Çay Faslı
Çay denilen güzeli,
Süzülürken demlikten, Bir kat daha sevmişken; Bir Akdeniz şehrinde, Düşümde düş gördüm ben. Bir bahçenin içinde, Beyaz badanalı ev. Bahçesinde yudumlar, Huzuru sakinleri. Sakinlerden asude, Cümle misafirleri. Portakal ağacının, Bembeyaz çiçekleri. Her çiçekte bir arı, Vızıltı çığlıkları. Semaver gülümserken, Getirin bardakları. İnce bardak, narin el, Serin serin gölgeler. Denizden eserken yel. Burda çay başka güzel. Portakal çiçeğinin, Kokusu size özel. Soğutma iç çayını, Yeniden tazele gel. Semaveri küstürme. Çay saati geçmesin. Çaydan anlamayanlar, Bu meclise gelmesin. Sohbet tam tavındayken, Çay da kıvamındayken, Hiç kimse üzülmesin. Çay süzülsün demlikten. Dostlar böyle şen iken, Kâm alsın çayı içen. Ankara,11.10.2008 İ.K |
geriye böyle harika bir şiir kalması
herşeye bedel dost
yürekten alkışlıyorum
sevgilerimle