BURDA BENİMLE KALKendi halinde Yüz çizgileri kırık kırık Bir adam... Adam gibi adam. Sanki hayatın ta kendisi... Yanına yaklaştım Çekine çekine... Birden dudaklarımdan "Sigara versene" sözü çıkıverdi. O yaşlı... Mağrur duruşlu adamla Yaktık sigaraları birbirimize baka baka... O heybetli adam! Dumanını içine çeke çeke İçtiği sigarasını Birden eline aldı VE Buğulu gözlerini dikti üzerime. BİR AN BİLE Göz kapaklarını kırpmadan Bana öyle bir bağırdı ki... Sanki gök yarıldı da Şimşekler çaktı beynimde. Bana öyle bir bağırdı ki! Çisil! Çisil! yağan yağmur damlaları Narin bedenimi esir almak için Bir ok gibi bağrıma saplandı. Ürkmedim desem yalan olur. "İyi günler" dileyerek Usul usul uzaklaşmak istedim. Arkamı dönmeye korktum. Biraz ürkek... biraz da delice Döndüm yüzümü, olduğum yerde. Yaklaşmadan baktım yüzüne. "Gitme! nolur gitme! dedi bana. burda benimle kal! Onca sahtekarın... onca vicdansızın... onca ihanetin içinde nasıl duracaksın? Uyuşmadan uyum sağlayabilecek misin? Çocukların vurulduğu, çiçeklerin koparıldığı, sevgilerin harcandığı, umudun tükendiği, renksiz, sanal bir dünya var dışarıda. Yüreğini kanatmadan yaşayabilecek misin? Seni kullanıp köşeye atacak Buruşturup atılan bir mendil gibi hissettirecek bir sürü katil var dışarıda. Göz yaşını akıtmadan durabilecek misin? "Gitme! nolur gitme! burda benimle kal! SARIOĞLAN |
okuması bir şanstı bu şiiri.
haklı o, ama siz de
çünkü gelmişsiniz dünyaya
yaratanınız sevdiğim varlık demiş
hayatı terk edip gitmeler
akamet sayılacak gider mi
insanoğlu Hak çağırmadan.
ama insanlar o kadar bozuldu ki bu
dizelere hak vermemek elde değil.
ibretlikti, imrenerek okudum, kutluyorum.
saygımla...