YORULDUM PAŞAMHerşeyi bırakıp kaçasım geldi Sığındığım dünya, küçücük yaşam Dünyanın yükünü sırtıma verdi Beni hayat yordu, yoruldum paşam Nereye kol atsam kaldı elimde Takatim tükendi güçsüz belimde Beklentim bile yok dünya selinde Bana tokat vurdu, yoruldum paşam. Kişiler değişmiş vicdan kaybolmuş Kötünün kötüsü başta fendolmuş Yanımda duranlar karşımda olmuş Bana sunak sordu, yoruldum paşam Yürek yangınını nasıl söndürsem Maziyi uçursam geri döndürsem Terkeden hayali vurup öldürsem Bana katil derdi, yoruldum paşam Umutsuz, arzusuz yaşanmaz bildim Çabamın çoğunu kadere verdim Aranan herşeyi yollara serdim Bana kanat dedi, yoruldum paşam. Çile çekmek darda kalmanın türü Vermemiş yaratan dememiş yürü Senin de olmasın önünde sürü Bana can at dedi, yoruldum paşam. DeliGarip yedin tükettin yolu Feleğin uzanır her yere kolu Dikkat et incitme göğüste solu Yaşam sanat dedi, yoruldum paşam. İnegöl 10 ağustos 2024 |
Sizin diğer hesabınıza ne oldu anlamadim.
Güzel bir şiirdi.Sanirim tek yorgun olan siz değilsiniz. İnanın kimi görsem iki çift kelam etsem yorgunluğundan müzdarip.
Tebrik ediyorum.
Selam ve Saygılarımla...